Μονεμβασία – Ελαφόνησος

Η κάστροπολιτεία της Μονεμβασιας είναι πραγματικά μοναδική. Ίσως επειδή, όλοι λίγο πολύ έχουμε δει αρκετές φορές τις Χώρες των κυκλαδίτικων νησιών. Παρόλο αυτά, στο κομμάτι της Λακωνικής Μάνης (δίκη μου άποψη) το μάτι χορταίνει περισσότερο με την αρχιτεκτονική των οικισμών (πετρόχτιστους πύργους). Έχει πέσει προφανώς και πολύ περισσότερο χρήμα, λόγο εξοχικών κατοικιών.



Η Ελαφόνησος νησάκι μικρο, βραχώδες μέσα και έξω απ το νερό. Από το λιμάνι δυο δρόμοι οδηγούν προς τα νότια του νησιού. Πήγαμε και από τις δυο πλευρές.
Φυσικά όπως θα ξέρετε το κάλο κομμάτι είναι της Λεύκης. Είχε κύμα την ήμερα που πήγαμε και ο βυθός από την νότια πλευρά έχανε το τουρκουάζ χρώμα. Υπάρχει όμως ένα απάνεμος όρμος από την πίσω πλευρά του Σίμου και Λεύκης, όπου παρόλο τον αέρα το νερό ήταν “λάδι”. Ενώ θα περίμενες έναν αδιάφορο-άδειο βυθό λόγο της άσπρης άμμου που κυριαρχεί στο τοπίο, υπάρχουν μέσα στο νερό βραχάκια και θαλάσσια φυτά που ανάμεσα τους βλέπεις αρκετά μεγάλα ψάρια.